Αντιγράφουμε από την σημερινή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ένα ενδιαφέρον άρθρο γύρω από τις "δραστηριότητες" του Μποδοσάκη οι οποίες λόγω της ΠυρΚαλ, του εργοστασίου που βρίσκεται "φυτευμένο" στην καρδιά του Υμηττού πιστεύουμε ότι έχει το δικό του ενδιαφέρον:
Του ΦΟΙΒΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
Ζούμε στις αρχές του 21ου αιώνα και πολλοί άνθρωποι στον πλανήτη -ανάμεσά τους και πολλοί Ελληνες- αναρωτιούνται αν η πολιτική εξουσία στις διάφορες χώρες δεν είναι πλέον παρά ένας απλός εντολοδόχος της οικονομικής ολιγαρχίας και του πλούτου.
Η οικονομική εξουσία νιώθει ισχυρότερη παρά ποτέ, δηλώνοντας σχεδόν ξεκάθαρα ότι τα προβλήματα των ανθρώπινων κοινωνιών πρέπει να τα επιλύσει με θυσίες ο απλός εργαζόμενος κόσμος.
Μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης η κρατική πολιτική εξουσία προσπαθεί να καλοπιάσει τους οικονομικά ισχυρούς.
Πρόσφατα, ο αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα αποφάσισε «την παράταση των φορολογικών ελαφρύνσεων στα υψηλά εισοδήματα», δημιουργώντας ένα κλίμα απογοήτευσης στην αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ο Γ. Καρατζαφέρης προτείνει ανοιχτά να μην ισχύσει το «πόθεν έσχες», ώστε «το μαύρο χρήμα» να μπορέσει να επενδυθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και να βοηθήσει στην επανάκαμψη, την ανάπτυξη της οικονομίας.
Στην Ιρλανδία ο λαός καλείται να πληρώσει τα λάθη και τις παραλείψεις των ιδιωτικών τραπεζών. Από την Ελλάδα ώς τη Βρετανία ή τη Γαλλία πλήττονται τα λαϊκά εργασιακά δικαιώματα υπέρ της εργοδοσίας.
Σ' αυτή τη νέα δυναμική και εγωιστική εμφάνιση της χρηματικής ολιγαρχίας συνέβαλε αποφασιστικά και η τραγική αποτυχία των οικονομικών συστημάτων που επαγγέλλονταν την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανθρωπιά.
Βέβαια, η συνεργασία της πολιτικής εξουσίας με την οικονομική ανάγεται σε πολύ παλαιότερη εποχή. Ηταν συχνά και φυσική συνέπεια της οικονομικής αδυναμίας ενός πολιτικού να τα βγάζει πέρα με τον προεκλογικό του αγώνα.
Οι μεγάλοι σύγχρονοι πολιτικοί συνδέονταν πάντα με ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, που άλλωστε θα έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κάθε χώρας. Το ίδιο ίσχυε και για τα πολιτικά κόμματα που ο οβολός των οπαδών τους δεν ήταν αρκετός για την εύρυθμη λειτουργία τους.
Αμέσως μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η Ελλάδα βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική θέση, πολλοί ισχυροί οικονομικοί παράγοντες έδειξαν και πάλι μια αλαζονική συμπεριφορά, αρνούμενοι να αναλάβουν ένα μέρος των θυσιών που χρειάζονταν για την αναγέννηση της χώρας. Την 8η Απριλίου 1945, μετά την παραίτηση του Ν. Πλαστήρα, ορκίσθηκε η κυβέρνηση του ναυάρχου Πέτρου Βούλγαρη. Αντιπρόεδρος και υπουργός Εφοδιασμού ανέλαβε ένας ικανός οικονομολόγος της εποχής, ο Κυριάκος Βαρβαρέσσος. Στις ικανότητές του πίστευαν πολύ οι Αγγλοι. Ο Βαρβαρέσσος δεν ανήκε στην αριστερά, στόχευε όμως στη λήψη συγκεκριμένων οικονομικών μέτρων ώστε να γίνουν τα πρώτα βήματα για την ανόρθωση της χώρας. Αλλά τα σχέδια και οι προτάσεις του νέου έλληνα υπουργού βρήκαν αντίθετους ισχυρούς ελληνικούς οικονομικούς κύκλους.
Η γαλλική πρεσβεία παρατήρησε ότι «οι έμποροι, οι βιομήχανοι και μ' έναν γενικό τρόπο το σύνολο του πληθυσμού αρνούνται να ακολουθήσουν τον κ. Βαρβαρέσσο στις προσπάθειές του να αποκαταστήσει ένα σταθερό σύστημα συναλλαγών. Προχωρούν ακόμα περισσότερο. Καθοδηγούν εναντίον του κ. Βαρβαρέσσου έναν κρυφό πόλεμο».
Στις 20 Αυγούστου του 1945 ο Βαρβαρέσσος ζήτησε επειγόντως από τους Συμμάχους «να βοηθήσουν να σπάσει η κλίκα των μαυραγοριτών» που κερδοσκοπούσαν με την πώληση του ελαιόλαδου και τους κάλεσε να συμβάλουν στην εισαγωγή ορισμένων ζωτικών προϊόντων για διανομή στον πληθυσμό.
Δύο ημέρες αργότερα, στις 22 Αυγούστου, ο μεγαλοεπιχειρηματίας Μποδοσάκης-Αθανασιάδης επισκέφθηκε την αμερικανική πρεσβεία και συναντήθηκε με τον αμερικανό διπλωμάτη Καρλ Ράνκιν.
Ο Ράνκιν, στη διάρκεια του πολέμου, είχε υπηρετήσει στην αμερικανική πρεσβεία του Καΐρου, όπου δημιούργησε στενές σχέσεις με εκπροσώπους της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης, όπως και με οικονομικούς και άλλους παράγοντες που είχαν καταφύγει στην Αίγυπτο προερχόμενοι από την Ελλάδα. Ο Ράνκιν υπενθύμισε στον συνομιλητή του ότι η τελευταία τους συνάντηση ήταν στο ξενοδοχείο «Shepheard's» στο Κάιρο έναν περίπου χρόνο πριν. Ο Μποδοσάκης «κούνησε το κεφάλι του» και αναφέρθηκε στη σύλληψη και φυλάκισή του από τους Βρετανούς στη Μέση Ανατολή. «Για χάρη σας με προφυλάκισαν», είπε ο Μποδοσάκης, «γιατί είμαι φιλοαμερικανός». Κατά τη διάρκεια της σύλληψής του ο έλληνας επιχειρηματίας δήλωσε στους Βρετανούς ότι εκείνοι χρειάζονταν τη βοήθειά του και όχι αυτός τη δική τους.
Ο Μποδοσάκης εξήγησε ότι σκοπός της επίσκεψής του ήταν η αποστολή ενός από τους ανθρώπους του στις Ηνωμένες Πολιτείες που θα αναλάμβανε να εκπληρώσει διάφορα καθήκοντα και ανάμεσά τους να συναντηθεί με τον κ. Λογοθέτη, διευθυντή του συγκροτήματός του στο Σαν Πέδρο της Καλιφόρνιας.
Ο Ράνκιν όμως διαισθανόταν ότι ο Μποδοσάκης είχε κάτι άλλο στο μυαλό του επισκεπτόμενος την πρεσβεία. Ο αμερικανός διπλωμάτης, για να «κουρδίσει» τον συνομιλητή του, ισχυρίστηκε ότι τα πράγματα στην Ελλάδα προχωρούσαν καλά, «καλύτερα από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες». Τότε ο Μποδοσάκης ξέσπασε «μάλλον βίαια κατά της δικτατορίας του κ. Βαρβαρέσσου».
Ο έλληνας κροίσος τόνισε ότι ο Βαρβαρέσσος απέτυχε και αυτό «θα το δείτε σε δύο εβδομάδες περίπου». Ο Μποδοσάκης άσκησε έντονη κριτική για τη στάση του Βαρβαρέσσου «απέναντι στη βιομηχανία και το εμπόριο» και δεν παρέλειψε ν' αναφερθεί στην περίπτωση του ελαιόλαδου, που ως πρόβλημα «θα επιλυόταν από μόνο του, αν το εμπόριο αφηνόταν ελεύθερο».
Ο Ράνκιν δεν άργησε να αναρωτηθεί μήπως ο πραγματικός σκοπός της επίσκεψης του Μποδοσάκη δεν ήταν άλλος από «το πρόβλημα Βαρβαρέσσος».
Την 1η Σεπτεμβρίου, σε λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά τη συνάντηση Μποδοσάκη - Ράνκιν, ο Βαρβαρέσσος υπέβαλε την παραίτησή του. Σε συνομιλία του με τον βρετανό πρεσβευτή, ο παραιτηθείς αντιπρόεδρος ήταν «πολύ πικρόχολος» κατά «βιομηχάνων» που τον είχαν πολεμήσει.
Τι είχε συμβεί; Ο πρωθυπουργός Βούλγαρης είχε προκαλέσει την παραίτηση Βαρβαρέσσου.
Ο Μποδοσάκης, ο μεγιστάνας έμπορος όπλων, συνδεόταν στενά με τον πρωθυπουργό Βούλγαρη. Την περίοδο της Κατοχής, επί δύο-δυόμισι χρόνια, ο Μποδοσάκης επιχορηγούσε τον Βούλγαρη και τη σύζυγό του που ζούσαν στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Ο Βούλγαρης ξεχρέωσε τον Μποδοσάκη με την παραίτηση Βαρβαρέσσου. Ετσι, ορισμένοι πολιτικοί, στο διάβα της νεοελληνικής ιστορίας, μπόρεσαν, με διάφορους τρόπους, να ξεπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους οικονομικούς φίλους τους.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 16/1/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου