....Για το περιοδικό «ΣΧΕΔίΑ» ο κ. Σαμάντης
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή μιλάμε για τον «Καλλικράτη» και όχι για τον «Καποδίστρια 2», ακριβώς επειδή η νοοτροπία η οποία ερχόταν από τον «Καποδίστρια 1», ήταν αποτυχημένη. Και τη νοοτροπία αυτή, κάποια στιγμή, έγινε μία προσπάθεια να τη μεταφέρουν στον «Καποδίστρια 2» και επειδή αναγκαστικά και συνειρμικά θα τον συνδέαμε με τον «Καποδίστρια 1», αλλάξαμε όνομα, αλλάξαμε τον Μανωλιό, αλλά τα ρούχα απλά τα βάλαμε αλλιώς.
Και το λέω αυτό γιατί είναι πλέον δεδομένο ότι έχει αποτύχει ο «Καποδίστριας 1». Έχει αποτύχει , γιατί έχει οδηγήσει σε μία ερημοποίηση της υπαίθρου, έχει οδηγήσει σε μία αποδυνάμωση των χωριών, έχει οδηγήσει σε ένα ξεγύμνωμα σε κοινωνικό και σε οικονομικό επίπεδο.
Θα αναφέρω πολύ χαρακτηριστικά ότι το αγροτικό Α.Ε.Π., που όταν ξεκίνησε ο «Καποδίστριας 1»ήταν 10%, μέσα και από τον «Καποδίστρια 1» (όχι μόνο από τον «Καποδίστρια 1»), ύστερα από δέκα (10) χρόνια έχει πέσει στο 4%. Είναι λογικό, γιατί όταν δεν υπάρχει ανθρώπινο Πολιτικό Προσωπικό που να υποστηρίζει την Περιφέρεια, όταν δεν υπάρχουν πόροι, όταν δεν υπάρχει ζωή, όταν δεν υπάρχει βούληση για στήριξη της Περιφέρειας, αυτό το πράγμα μειώνεται.
Το ίδιο πράγμα θα γίνει και με τον «Καλλικράτη». Παρ’ όλο που λένε ότι θέλουν την ενίσχυση της Περιφέρειας, θα συνεχίσει η Περιφέρεια να μειώνεται. Στο περασμένο Δημ. Συμβούλιο έκανα μία τοποθέτηση σε σχέση με αυτό και είπα ότι η δεδηλωμένη αντίθεση στον «Καποδίστρια 2» είχε εκδηλωθεί και από τον Γιώργο Παπανδρέου και μου είπαν ότι: «Όχι, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν ενάντια στον ¨Καποδίστρια 2¨». Μου είπαν ότι αυτά που έλεγα ήταν ψέματα.
Αναφέρω, επειδή έψαξα και το βρήκα, τη δήλωσή του στις 12 Σεπτεμβρίου του 2008,όπου μιλώντας στη διάσκεψη του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη για τα δημόσια έργα ενώπιον δεκάδων Αυτοδιοικητικών και Κομματικών στελεχών, ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε: «Διοικητικό έγκλημα το προωθούμενο από την Κυβέρνηση Σχέδιο «Καποδίστριας 2» και προειδοποίησε ότι : «Το ΠΑΣΟΚ θα αντισταθεί στην προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να βάλει ξανά την Αυτοδιοίκηση στο περιθώριο». Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι: «Είναι απαράδεκτο να προχωράμε σε συνενώσεις, χωρίς σχέδιο για το πώς και ποιες θα είναι οι Περιφέρειες και οι Δήμοι της χώρας μας, ποιες θα είναι οι αρμοδιότητες της Αυτοδιοίκησης, από πού θα προέρχονται οι πόροι». Είναι ακριβώς οι ίδιοι λόγοι για του οποίους εξέφρασε η Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. την αντίρρησή της για τον Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.
Τις ενστάσεις της, την επιφυλακτικότητά της, ακριβώς για τους ίδιους λόγους.
Μας είπαν λοιπόν ότι υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με τον «Καλλικράτη», πλεονεκτήματα τα οποία είναι λειτουργικά, οικονομικά και είναι και δημοκρατικά. Τα λειτουργικά είναι ότι προσφέρεται πολύ περισσότερο το μέγεθος των μεγάλων Δήμων για μία καλύτερη λειτουργικότητα.
Ανέφερε τα παραδείγματα ο κ. Δήμαρχος, για το μέγεθος των Δήμων και τον μέσο όρο των δημοτών. Στην Ευρώπη πράγματι, οι Δήμοι έχουν πολλαπλάσιους κατ’ αναλογία από ότι έχουμε στην Ελλάδα, Δήμους, με πολύ λιγότερους από ότι έχουμε εμείς, κατοίκους. Συμπληρωματικά μόνο θα αναφέρω σ΄αυτά που είπε, ότι ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 είναι 5.200 κάτοικοι ανά Δήμο και στην Ευρώπη των 25 είναι 5.100. Άρα λοιπόν, μια χαρά τα καταφέρνει η Ευρώπη να λειτουργεί με μικρότερα μεγέθη, δεν καταλαβαίνω τον λόγο να μην τα καταφέρουμε και εμείς.
Σε σχέση με τους οικονομικούς λόγους, μας είπαν ότι θα δουλέψουν καλύτερα οι Δήμοι άμα θα είναι πιο μεγάλοι. Δεν θα συμφωνήσω. Δεν θα συμφωνήσω από την άποψη ότι αφενός μεν ξέρω Δήμους οι οποίοι είναι στο μέγεθος του Δήμου μας, και όπως και ο Δήμος Υμηττού μπορούν να σταθούν στα πόδια τους, όπως και στέκεται στα πόδια του και ο Δήμος του Γέρακα, ένα παραπλήσιο μέγεθος με το δικό μας, όπου έχει πλεόνασμα. Θα αναφέρω το παράδειγμα του καλοκαιριού που πήγα για τέσσερις ημέρες στο Αγαθονήσι, μια Κοινότητα 130 κατοίκων, με δικό της ΧΥΤΑ, με δικό της απορριμματοφόρο, με δικό της αυτοκίνητο για πλύσιμο των κάδων, με Κοινοτικό Αρτοποιείο, με ένα σωρό αναβαθμισμένες Υπηρεσίες, η οποία επίσης έχει πλεόνασμα.
Απεναντίας, μπορώ να πω ότι όλοι οι μεγάλοι Δήμοι, ο Δήμος της Αθήνας, ο Δήμος της Θεσσαλονίκης και ο Δήμος του Πειραιά, πνίγονται στα χρέη. Άρα λοιπόν, ούτε αυτό ισχύει.
Σε σχέση με τη διεύρυνση της δημοκρατίας, διάβασα προσεκτικά την πρόταση του ΚΕΔΚΕ. Πέρα από μία πρόθεση που λέει ότι αυτό θα βοηθήσει τη διεύρυνση της δημοκρατίας, δεν έχω δει κανένα πρακτικό μέτρο, συμμετοχής των πολιτών σε αυτό το πράγμα που λέγεται συμμετοχική δημοκρατία. Απεναντίας, τα μεγάλα μεγέθη, εξηγήθηκαν και προηγουμένως, απομακρύνουν από το κέντρο λήψης των αποφάσεων τους πολίτες. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ταύτιση και η ενεργοποίηση των πολιτών γίνεται σε μικρά μεγέθη. Δεν υπάρχει ταύτιση και ενεργοποίηση πολιτών, αυτή γίνεται σε μεγάλα μεγέθη. Εκεί που ο πολίτης πραγματικά πιστεύει ότι ο Δήμος είναι Δήμος του, είναι σπίτι του, το υπερασπίζεται και συμμετέχει στον βαθμό που συμμετέχει. Λίγο; Λίγο. Στους μεγάλους δεν συμμετέχει καθόλου.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο επίσης, ότι στις προηγούμενες Δημοτικές εκλογές αν κοιτάξουμε τα δεδομένα, θα δούμε ότι η συμμετοχή των πολιτών σε μικρούς Δήμους ήταν του ποσοστού 75% - 80%, ενώ η συμμετοχή των πολιτών σε μεγάλους Δήμους, ήταν γύρω στο 60%, γιατί ακριβώς υπάρχει αυτή η αποστασιοποίηση. Ξέρουμε πολύ περισσότερο βέβαια εμείς οι ίδιοι, ότι περπατώντας στον Υμηττό, μπορούμε να συναντήσουμε τον Δήμαρχο, να συναντήσουμε έναν Δημοτικό Σύμβουλο, να τον πιάσουμε (θα το πω μέσα σε εισαγωγικά) από το πέτο και να του ζητήσουμε λογοδοσία ακόμα και στον δρόμο. Που μπορεί να γίνει αυτό σε επίπεδο μεγάλου Δήμου;
Ποιος είναι όμως ο σκοπός του «Καλλικράτη»; Έριξα μία ματιά σε αυτό το πράγμα. Στο μόνο πράγμα που αναφέρεται κάτι σαν σκοπός, είναι αυτό που θα σας διαβάσω, την παράγραφο 6. «Η νέα αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης Διοίκησης αποσκοπεί (δεν έχει πουθενά αλλού τη λέξη: σκοπό, χρησιμοποιεί μόνο τη λέξη: αποσκοπεί) στην εξοικονόμηση πόρων μέσω του περιορισμού του αριθμού των ΟΤΑ και των Νομικών τους Προσώπων και στην εξορθολογισμένη διαχείριση». Γι’ αυτό ακριβώς γίνεται.
Πάγιο αίτημα όμως μέχρι τώρα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν ήταν να μας δώσετε λιγότερα λεφτά. Πάγιο αίτημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήταν να μας δώσετε περισσότερα κονδύλια για να έχουμε περισσότερη Αυτοδιοίκηση. Να μας δώσετε περισσότερα κονδύλια για να έχουμε περισσότερα πράγματα. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό το πράγμα; Γιατί πολύ απλά, τα τελευταία χρόνια, μέσα σε μία νεοφιλελεύθερη πολιτική η οποία κυριαρχεί, υπάρχει η άποψη από την κεντρική εξουσία που λέει: «Μεταφέρετε ότι μπορείτε από τις αρμοδιότητες τις δικές μας, για τις οποίες εμείς έχουμε αναλάβει την ευθύνη ακόμα και με το Σύνταγμα, όσο μπορείτε πιο χαμηλά». Και συνήθως αυτό γίνεται χωρίς πόρους.
Απλά, να διευκρινίσω ότι ακόμα οι Δήμοι περιμένουν τα λεφτά από τον «Καποδίστρια 1». Και μόνο επειδή ακριβώς είχε μπει σαν σκοπός η εφαρμογή του «Καποδίστρια 2», μπήκαν σε ένα συμβιβασμό να τους δώσουν τα παρακρατηθέντα τα οποία τα είχαν παρακρατήσει από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και να μπουν σε μία διαδικασία σιγά – σιγά να τους δίνουν τα χρωστούμενα στους Δήμους. Όταν όμως θεσμικοί πόροι οι οποίοι είναι στην αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν αποδίδονται από την κρατική εξουσία, πως θα γίνει πολιτική;
Αναφέρθηκε προηγουμένως, πολύ χαρακτηριστικά, στο παράδειγμα της Δημοτικής Αστυνομίας ο κ. Αργιανάς. Γιατί να έχει η κεντρική εξουσία την ευθύνη της Αστυνομίας; «Δώσε τους ένα σημαντικό κομμάτι και άσε τους να τα βγάλουν πέρα με τους πόρους. Και αν δεν έχουν πόρους, το πολύ – πολύ να απαξιωθεί αυτή η λογική». Το λέω γιατί , όπως πολύ σωστά ανέφερε προηγουμένως η κα Τασοπούλου, ένα από τα βασικά πράγματα που παίζονται εδώ πέρα, είναι η μεταφορά των αρμοδιοτήτων σε Υγεία και Παιδεία, σε Πρωτοβάθμια Παιδεία και Υγεία, σε ζητήματα που έχουν να κάνουν ακόμη και με την ανέγερση σχολικών κτηρίων. Αναφέρεται μέσα, ότι πλέον η ανέγερση των σχολικών κτηρίων περνάει στην αρμοδιότητα των Δήμων.
Προφανώς, αυτό συνδέεται με τους πόρους. Ένας πλούσιος Δήμος μπορεί να κάνει ότι σχολεία θέλει. Ένας φτωχός Δήμος όμως, τι σχολεία θα κάνει και πως θα λειτουργήσει; Θα μπει σε μια λογική της σύμπραξης του δημόσιο και ιδιωτικού τομέα μήπως; Μήπως ουσιαστικά δηλαδή ο «Καλλικράτης» αυτό το οποίο προσπαθεί να κάνει, είναι να εμπεδώσει τον νεοφιλελευθερισμό σε μία κατεύθυνση ότι ο δημόσιος και ανοιχτός δημοκρατικός χώρος που ήταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση με τα προβλήματα που είχε, με τα εμπόδια που είχε, με τον μικρό χαρακτήρα που είχε, αποδομηθεί τελείως και μπούμε σε μία λογική να τον σπρώξουμε στον πιο κλειστό χώρο, στον χώρο της σύμπραξης με τον ιδιωτικό; Αυτό όμως δεν είναι πολιτική, αυτό είναι επιχειρηματικότητα.
Ουσιαστικά τη λειτουργία αυτή, θέλουν να προσδώσουν στους Δήμους, τους καταστούν μηχανισμούς όπου θα εισπράττουν φόρους, θα είναι άμεσα συνδεδεμένα τα έσοδά της με το ΦΠΑ, όταν θα υπάρχει ύφεση, όπως υπάρχει τώρα, θα έχουν μειωμένα έσοδα, άρα τι θα κάνουν; Θα πλακώσουν τον κόσμο στους δυνητικούς φόρους. Φόρους για το ένα, φόρους για το άλλο, φόρους για το τρίτο.
Αυτά σε σχέση με το γενικό πλαίσιο, για να δούμε και λίγο για τον Υμηττό τι ακριβώς γίνεται. Στις προηγούμενες Δημοτικές εκλογές είχαν κατέβει εννέα (9) Δημοτικά σχήματα. Εάν ψάξουμε και στα εννέα Δημοτικά σχήματα αυτά, το κοινό που θα βρούμε μέσα στα Δημοτικά τους προγράμματα, είναι ότι ήθελαν να αναβαθμίσουν τον Δήμο. Όλοι ήθελαν τον Δήμο να τον προβάλλουν ως πρότυπο. Ως πρότυπο Δήμο, όχι ως πρότυπο Δημοτικό Διαμέρισμα, βέβαια. Είπαμε ότι: «Εντάξει! Και Δημοτικό Διαμέρισμα να γίνουμε, τι προβλήματα μπορεί να έχουμε; Ότι γινόταν μέχρι τώρα, το ίδιο πράγμα θα γίνεται»./
Δεν νομίζω ότι είναι έτσι. Θα αναφέρω κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα σε σχέση με την ΠΥΡΚΑΛ. Κεντρικό και βασικό αίτημα για δεκαετίες, του Δήμου Υμηττού. Πιστεύετε ότι με την ίδια ζέση ή με την ίδια προσέγγιση από καρδιάς που έχουμε εμείς οι Υμηττιώτες, θα προσεγγίσει ο Δήμος Ηλιούπολης το θέμα της ΠΥΡΚΑΛ; Σκασίλα του! (να το πω, πραγματικά έτσι), εάν θα διεκδικηθεί η ΠΥΡΚΑΛ ή όχι, της Ηλιούπολης!
Ένα τμήμα – φιλέτο περιφερειακά του Δήμου της, γιατί αν θα ενσωματωθούμε με τον Δήμο της Ηλιούπολης, η ΠΥΡΚΑΛ θα είναι περιφερειακά, είναι πιο εύκολο να μπει σε μία λογική είτε να το οικοπεδοποιήσει, είτε να το φτιάξει γκαράζ, είτε να του δώσει μία εμπορική χρήση δίπλα στο Μετρό. Άρα λοιπόν, το αίτημα που είχαμε για την ΠΥΡΚΑΛ διαφορετικά το αντιμετωπίζουμε εμείς, διαφορετικά θα το αντιμετωπίσει η Ηλιούπολη.
Σε ένα άλλο να πάμε. Πάμε για το ύψος. Μέχρι τώρα τουλάχιστον, ήμαστε και περήφανοι μπορώ να πω, για τα 12,5 μέτρα που είχαμε μέχρι τώρα στο ύψος των οικοδομών. Εάν πάμε να ενωθούμε με τη Δάφνη, πιστεύετε ότι με την ίδια ζέση θα αγκαλιάσει και αυτό το κεκτημένο; Την έχουμε δει πως είναι η Δάφνη. Τι θα εμποδίσει τη Δάφνη να δώσει μία αύξηση και να μετατρέψει ουσιαστικά και χωροταξικά να ενσωματώσει τον Δήμο σε μία ακριβώς τυπική γειτονιά, όπως είναι και οι υπόλοιπες γειτονιές της Δάφνης;
Να μιλήσουμε για το κυκλοφοριακά. Έχει ξεκινήσει πολύ μεγάλη αντιπαράθεση με τη Δημοτική Αρχή σε σχέση με το κυκλοφοριακό. Θα συμφωνήσουμε όλοι ότι μέσα στο κυκλοφοριακό η βασική επιδίωξη ήταν η αποτροπή της περιφερειακής κίνησης που ερχόταν από τον Βύρωνα. Τουλάχιστον μέσα στους σκοπούς της μελέτης αυτό ακριβώς ήταν. Πιστεύετε ότι με τον ίδιο τρόπο θα αποτραπεί η εισερχόμενη κυκλοφοριακή κίνηση από την Ηλιούπολη, αν θα είμαστε μέρος της Ηλιούπολης; Ότι με την ίδια λογική θα αποτραπεί η εισαγόμενη κυκλοφορία του Βύρωνα, αν θα είμαστε μέρος του Βύρωνα; Τα ίδια προβλήματα θα τα αντιμετωπίσουμε με τον ίδιο τρόπο, αν είμαστε Δήμος Υμηττού, ή αν είμαστε συνοικία της Δάφνης, ή της Ηλιούπολης ή του Βύρωνα;
Και ένα τελευταίο. Κάποια στιγμή, στην πίτα που κόψαμε πριν λίγες ημέρες, στον Φιλοπρόοδο Όμιλο, ο Δήμαρχος είχε πει ότι είναι υπερήφανος για τα δύο Άλση τα οποία έχουμε εμείς εδώ πέρα. Έχουμε ένα μέσο όρο, όπως ανέφερε, 24,5 μέτρα ανά κάτοικο, όταν η υπόλοιπη Αθήνα έχει 2 – 2,5. Πιστεύετε ότι η αντιμετώπιση των Αλσών αυτών θα είναι η ίδια εάν ενσωματωθούμε π.χ. με τον Δήμο της Αθήνας; Με δεδομένο της προσπάθειας που έγινε στον Βοτανικό, όπου αντί να προσπαθήσουν τον Ελαιώνα να τον κάνουν Μητροπολιτικό Πάρκο, μπήκαν σε μία συνδιαλλαγή με τον Βωβό για να χτιστούν Mall.
Τελειώνω. Στις προηγούμενες εκλογές είχαμε εννιά (9) Δημοτικά σχήματα. Ψηφίσαμε και βγάλαμε Δημοτικούς Συμβούλους. Ψηφίσαμε και βάλαμε Συμβούλους οι οποίοι πιστεύαμε ότι θα υπερασπίζονταν το δίκτυο των κοινωνικών σχέσεων που υπάρχουν στον Υμηττό, θα υπερασπίζονταν την ποιότητα ζωής την οποία έχουμε εδώ πέρα και θα υπερασπίζονταν ακόμα και την ποιότητα της δημοκρατίας που έχουμε εδώ πέρα.
Δεν μπορώ εγώ πραγματικά να φανταστώ ότι κάποιοι, οι οποίοι εκλέχθηκαν – γιατί μιλήσαμε για θεσμικό επίπεδο πλέον – και για να παραφράσω το απόφθεγμα του αείμνηστου Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου-,ως Δημοτικοί Σύμβουλοι, οι οποίοι ψηφίστηκαν να παραλάβουν Δήμο, θα παραδώσουν Δημοτικό Διαμέρισμα. Αυτό μόνο.
Τέλος για το αν πέτυχε ο «Καποδίστριας 1» ή όχι, έχω εδώ τα συμπεράσματα της μελέτης από το ίδρυμα ¨ΙΣΤΑΜΕ – Ανδρέας Παπανδρέου¨ το οποίον σε εκατόν πενήντα μία (151) σελίδες ασχολείται με το αν πέτυχε ο «Καποδίστριας 1» και καταλήγει ως εξής : « Η εφαρμογή του δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από εκείνα που έλυσε, τόσο σε θεσμικό, όσο και πρακτικό επίπεδο». Αυτά μόνο, προς ενημέρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου