Λάβαμε ,εν όψει του εορτασμού της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, από έναν Υμηττιώτη και φίλο της "ΣΧΕΔίΑΣ" το ακόλουθο κείμενο το οποίο και δημοσιεύουμε.
Περιμένοντας την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821
( γιατί γιορτάζουν και θριαμβολογούν αυτοί, πατέρα - Μακρυγιάννη ;)
‘‘… Και επειδή σιμώνει η μέρα που το Γένος έχει συνήθειο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό, την ημέρα α υ τ ή να ορίσουμε για την ΄Εξοδο στους δρόμους και τις πλατείες. Κι από νωρίς να βγούνε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία, οι νέοι με το σακίδιο στην πλάτη και το σκουλαρίκι στο αφτί που η εξουσία εύκολα ονομάζει αλήτες. Και μαζί τους να πορευτούνε μπροστά οι εργάτες στο χάλυβα, οι ναυτεργάτες του Πειραιά και στο Πέραμα, άνδρες πολλοί και γυναίκες σε ανεργία, αγρότες και κτηνοτρόφοι, άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου απ΄ την Κρήτη ίσαμε το Νευροκόπι και πέρα απ΄ αυτό μέχρι τον Έβρο. Και πίσω τους να ακολουθούμε κι εμείς οι μάνες, οι πατέρες, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες αυτών των παιδιών που η Εξουσία χαρακτηρίζει αλήτες. Και να φωνάξουμε όλοι μαζί με στεντόρεια φωνή : ‘‘Το πρώτο το Μνημόνιο σήμαινε φτώχεια και ανεργία ’’, ‘‘ Το δεύτερο Μνημόνιο σημαίνει Ελλάδα -αποικία’’, ‘‘ Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία …’’………..
Γιατί έτσι και μόνο έτσι θα τιμήσουμε κατά πώς πρέπει τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς του ΄21 και θα φανούμε αντάξιοι συνεχιστές του οράματος του Ρήγα, του Κοραή, του Ανώνυμου του Ελληνικής Νομαρχίας, του μπουρλοτιέρη των ψυχών Παπαφλέσσα, του Ανδρούτσου, του Διάκου, του Καραϊσκάκη, του Μακρυγιάννη, της Μαντώς, της Δόμνας, της Μπουμπουλίνας,, του Μπαλή, του Λογοθέτη, του Οικονόμου, του Κανάρη, του Σαχτούρη και του Μιαούλη, αλλά και των γυναικών στο Ζάλογγο και των μανάδων στο Μεσολόγγι. Και να πάρει ακόμα μια φορά σάρκα και οστά το σύνθημα του Γέρου του Μωριά, του μέγα Κολοκοτρώνη :
‘‘ Φ ω τ ι ά κ α ι τ σ ε κ ο ύ ρ ι σ τ ο υ ς π ρ ο σ κ υ ν η μ έ ν ο υ ς !’’
Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντας τα κόμματα των προσκυνημένων σφόδρα ταράχτηκαν και συγκάλεσαν άμεσα Συμβούλιο Υπουργών για να πάρουνε απόφαση πώς θα αντιμετωπίσουν τον ‘‘ oχθρό ’’ που την ημέρα του Ευαγγελισμού διάλεξε να βγει στους δρόμους και τις πλατείες για να ‘‘παντρέψει’’ το γράμμα και το πνεύμα του ΄21 με το Σήμερα και το Αύριο το δικό του και των παιδιών του.
‘‘…Είναι ζήτημα προστασίας της ίδιας της Δημοκρατίας’’, τόνισε με ύφος στιβαρό ο επί τούτου διορισμένος και ποτέ εκλεγμένος υπουργός της κυβέρνησης και κάλεσε και τις άλλες ‘‘ πολιτικές δυνάμεις … σε κοινό μέτωπο κατά οποιουδήποτε φαινομένου βίας εν όψει της 25ης Μαρτίου …’’ , ενώ όξ΄ο κοσμάκης φώναζε :
‘‘πεινάμε τέτοιες μέρες’’
----------
« ΑΙΔΩΣ, ΑΡΓΕΙΟΙ…»
( του Κ. Βάρναλη )
Με ζήλο στα σκολειά της προδοσίας
Του σάπιου αιώνα σέπεται η γενιά!
Χαίρονται της σκλαβιάς την ξενοιασιά
και τρέμουν του λαού την παρουσία.
Κι αν στα βουνά κράξ’ η τρομπέτα : ‘‘ Ανάστα!’’
Θα τρέξουν τον οχτρό να διπλαρώσουν,
Να ξαναδέσουν τη φτωχιά πατρίδα,
Κι όσοι απροσκύνητοι, όλους βούρδουλα – χημικά
Μακρυγιάννη, οι πληγές σου από τα βόλια
τρέχαν αίματα και όμπυο ολοζωίς,
μα τώρα διπλοτρέχουνε, Πατέρα,
της ψυχής σου οι πληγές από ντροπή.
(Συνταχθέν υπό ανωνύμων Ελλήνων και Ελληνίδων
παραμονή της επετείου του μεγάλου Σηκωμού)
Περιμένοντας την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821
( γιατί γιορτάζουν και θριαμβολογούν αυτοί, πατέρα - Μακρυγιάννη ;)
‘‘… Και επειδή σιμώνει η μέρα που το Γένος έχει συνήθειο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό, την ημέρα α υ τ ή να ορίσουμε για την ΄Εξοδο στους δρόμους και τις πλατείες. Κι από νωρίς να βγούνε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία, οι νέοι με το σακίδιο στην πλάτη και το σκουλαρίκι στο αφτί που η εξουσία εύκολα ονομάζει αλήτες. Και μαζί τους να πορευτούνε μπροστά οι εργάτες στο χάλυβα, οι ναυτεργάτες του Πειραιά και στο Πέραμα, άνδρες πολλοί και γυναίκες σε ανεργία, αγρότες και κτηνοτρόφοι, άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου απ΄ την Κρήτη ίσαμε το Νευροκόπι και πέρα απ΄ αυτό μέχρι τον Έβρο. Και πίσω τους να ακολουθούμε κι εμείς οι μάνες, οι πατέρες, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες αυτών των παιδιών που η Εξουσία χαρακτηρίζει αλήτες. Και να φωνάξουμε όλοι μαζί με στεντόρεια φωνή : ‘‘Το πρώτο το Μνημόνιο σήμαινε φτώχεια και ανεργία ’’, ‘‘ Το δεύτερο Μνημόνιο σημαίνει Ελλάδα -αποικία’’, ‘‘ Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία …’’………..
Γιατί έτσι και μόνο έτσι θα τιμήσουμε κατά πώς πρέπει τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς του ΄21 και θα φανούμε αντάξιοι συνεχιστές του οράματος του Ρήγα, του Κοραή, του Ανώνυμου του Ελληνικής Νομαρχίας, του μπουρλοτιέρη των ψυχών Παπαφλέσσα, του Ανδρούτσου, του Διάκου, του Καραϊσκάκη, του Μακρυγιάννη, της Μαντώς, της Δόμνας, της Μπουμπουλίνας,, του Μπαλή, του Λογοθέτη, του Οικονόμου, του Κανάρη, του Σαχτούρη και του Μιαούλη, αλλά και των γυναικών στο Ζάλογγο και των μανάδων στο Μεσολόγγι. Και να πάρει ακόμα μια φορά σάρκα και οστά το σύνθημα του Γέρου του Μωριά, του μέγα Κολοκοτρώνη :
‘‘ Φ ω τ ι ά κ α ι τ σ ε κ ο ύ ρ ι σ τ ο υ ς π ρ ο σ κ υ ν η μ έ ν ο υ ς !’’
Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντας τα κόμματα των προσκυνημένων σφόδρα ταράχτηκαν και συγκάλεσαν άμεσα Συμβούλιο Υπουργών για να πάρουνε απόφαση πώς θα αντιμετωπίσουν τον ‘‘ oχθρό ’’ που την ημέρα του Ευαγγελισμού διάλεξε να βγει στους δρόμους και τις πλατείες για να ‘‘παντρέψει’’ το γράμμα και το πνεύμα του ΄21 με το Σήμερα και το Αύριο το δικό του και των παιδιών του.
‘‘…Είναι ζήτημα προστασίας της ίδιας της Δημοκρατίας’’, τόνισε με ύφος στιβαρό ο επί τούτου διορισμένος και ποτέ εκλεγμένος υπουργός της κυβέρνησης και κάλεσε και τις άλλες ‘‘ πολιτικές δυνάμεις … σε κοινό μέτωπο κατά οποιουδήποτε φαινομένου βίας εν όψει της 25ης Μαρτίου …’’ , ενώ όξ΄ο κοσμάκης φώναζε :
‘‘πεινάμε τέτοιες μέρες’’
----------
« ΑΙΔΩΣ, ΑΡΓΕΙΟΙ…»
( του Κ. Βάρναλη )
Με ζήλο στα σκολειά της προδοσίας
Του σάπιου αιώνα σέπεται η γενιά!
Χαίρονται της σκλαβιάς την ξενοιασιά
και τρέμουν του λαού την παρουσία.
Κι αν στα βουνά κράξ’ η τρομπέτα : ‘‘ Ανάστα!’’
Θα τρέξουν τον οχτρό να διπλαρώσουν,
Να ξαναδέσουν τη φτωχιά πατρίδα,
Κι όσοι απροσκύνητοι, όλους βούρδουλα – χημικά
Μακρυγιάννη, οι πληγές σου από τα βόλια
τρέχαν αίματα και όμπυο ολοζωίς,
μα τώρα διπλοτρέχουνε, Πατέρα,
της ψυχής σου οι πληγές από ντροπή.
(Συνταχθέν υπό ανωνύμων Ελλήνων και Ελληνίδων
παραμονή της επετείου του μεγάλου Σηκωμού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου