Έχουμε αναφερθεί και παλαιότερα για τα προβλήματα που έχουν προκύψει στο Δήμο Υμηττού από την παραχώρηση σε ιδιώτες του κλαδέματος των δένδρων. Βιαστικά, επιπόλαια και χωρίς γνώση, το όποιο κλάδεμα μοιάζει περισσότερο με πετσόκομμα. Δυστυχώς φαίνεται να επιβεβαιώνονται οι φόβοι μας. Σε ένα σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας "Καθημερινή" (6/5/08)ο Δήμος μας παρουσιάζεται ως παράδειγμα προς αποφυγή. Παραθέτουμε το σχετικό σχόλιο του Κώστα Τάτση, γεωπόνου, προέδρου των εργοληπτών-γεωπόνων και μέλους της Επιτροπής Πρασίνου του ΓΕΩΤΕΕ ,με επιφύλαξη μιας και δεν είμαστε γνώστες του συγκεκριμένου θέματος, με σκοπό τον προβληματισμό, σκοπεύουμε όμως έτσι και αλλιώς να επανέλθουμε:
Αρον άρον κλάδεψον
«Κλαδεύουμε τα δέντρα για να γίνουν πιο υγιή», μας είπε ο κ. Τάτσης, αλλά αυτή η πανάρχαια αρχή της κηπουρικής τέχνης φαίνεται ότι έχει ξεπεραστεί από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Ολο και περισσότερα δέντρα τα τελευταία χρόνια κλαδεύονται άτεχνα με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουν και να ξεραίνονται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μουριές στον Δήμο Υμηττού - το πιο εξόφθαλμο, αλλά δυστυχώς όχι το μοναδικό. «Η μουριά μπορεί να γίνει μεγάλο δέντρο, σαν το πλατάνι. Ομως δεν το αφήνουν γιατί ρίχνει περισσότερα φύλλα και γκρινιάζουν οι πολίτες. Για να μη μεγαλώσει λοιπόν έχουν αρχίσει να τα κερατομούν, δηλαδή να τα κόβουν στον κορμό και μάλιστα κάθετα (και όχι στα κλαδιά σε τομή με μεγάλη κλίση όπως θα ήταν το σωστό). Αυτό σημαίνει ότι σε μερικά χρόνια το δέντρο θα ξεραθεί. Οι συνέπειες αυτής της τακτικής είναι ότι τα νερά της βροχής δεν φεύγουν, οπότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να πιάσει ένα μύκητα που θα εισδύσει μέσα στον κορμό του δέντρου και στο μέλλον θα το ξεράνει».
Ο λόγος που γίνεται κάτι τέτοιο δεν είναι βέβαια η ανανέωση αλλά η ευκολία. Το κλάδεμα μιας μεγάλης μουριάς μπορεί να πάρει δύο ώρες, ενώ αν ο υπάλληλος πάρει ένα πριόνι και την κερατομήσει θα χρειαστεί μόνο μερικά λεπτά.
Σε μια βόλτα στα στενάκια γύρω από στο κέντρο της Αθήνας βρήκαμε πολλούς κερατομημένους κορμούς που έχουν ξεράνει το δέντρο σε κάποια πλευρά. Τα κλαδιά αναπτύσσονται από τη ζωντανή πλευρά, με κίνδυνο να σπάσει το δέντρο ή να πέσει με ένα δυνατό αέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου